2017. će, tvrde vodeći desni populisti Evrope okupljeni na konferenciji u Koblenzu, biti “godina oslobođenja”.
Na ulicama njemačkog grada prosvjednici pak demonstriraju protiv europske “smeđe elite”, piše Deutsche Welle.
“U Koblenzu se okupljaju vodeći političari nove Evrope. Oni će uskoro u svojim zemlja preuzeti vlast”, ambiciozno se najavljuje u pozivnici ENF-a, Kluba zastupnika Evropa nacija i slobode u Evropskom parlametu. S velikom pompom i light-showom su na podij konferencijske dvorane nastupili šefica francuske Nacionalne fronte Marine le Pen, predsjednik nizozemske Slobodarske stranke PVV Geert Wilders, šef italijanske Lege Nord Matteo Salvini i, naravno, “domaćica” skupa desničara, Frauke Petry, šefica Alternative za Njemačku (AfD). Pred 800 ljudi u sali koji su ustali sa svojih stolica i oduševljenom im pljeskali i klicali.
Skup je organizirao suprug Frauke Petry, Markus Pretzell, član ENF-a u Evropskom parlamentu i predsjednik AfD-a u saveznoj pokrajini Sjevernom Porajnju i Vestfaliji. Porodica je postala velika, rekao je Pretzell otvarajući kongres slavodobitno: “Veća nego što bi onima koji vani na hladnoći stoje i viču bilo milo.” Pretzellova primjedba se odnosila na oko 5.000 prosvjedovali koji su pod geslom “Koblenz ostaje šaren” pjevali evropsku himnu “Oda radosti”. Došlo je puno više demonstranata nego što se očekivalo, među njima brojni prominentni njemački političari.
Premijerska savezne pokrajine Rheinland-Pfalza (u kojoj se održava kongres) Malu Dreyer (SPD) zatražila je tako da se podigne glas protiv desničarskih teza i pozvala ljude da ustanu za slobodnu i miroljubivu Evropu – u svom svakodnevnom okruženju. Ministar vanjskih poslova Luksemburga Jean Asselborn naglasio da je on protiv “smeđe Evrope” te da su manjine bogatstvo, a ne teret.
Šef njemačkog SPD-a Sigmar Gabriel je istaknuo da se moraju očuvati vrijednosti koje su stvarane generacijama.
“Merkel mora otići!”
Desne populiste ovi protesti ne uzbuđuju previše. Naprotiv. I novinari dobivaju porciju. 365 ih je prisutn na kongresu, ne može se baš reći da se medijima zabranjuje pristup, kaže Pretzell. Pritom ne spominje da najveći dio akreditiranih novinara dolazi iz inostranstva, dok je velikom broju njemačkih novinara onemogućeno praćenje skupa – gotovo svim javnim medijima. U dvorani se skandira: “Mediji lažovi, mediji lažovi!”
Pretzell se u svom govoru zalaže za Evropu nacionalnih država i napada EU. Argumentira da u različitim nacijama postoje različite okolnosti na koje se mora različito odgovoriti. Francuska, navodi, ima drukčiju socijalnu strukturu nego Njemačka, Italija, Španija ili Grčka. “Neke korake koje smo napravili i u kojima smo pretjerali moramo revidirati, a rješenje problema sjedi u ovoj dvorani”, izvikuje Pretzell i pokazuje na Le Pen, Wildersa i Petry u prvom redu: “Naše evropske kolege su dugo čekale da se i u Njemačkoj nešto pokrene.” U dvorani ponovno postaje glasno, mnogi skandiraju: “Merkel mora otići, Merkel mora otići!”
Le Pen: “Udarac starom poretku”
Nakon Pretzella govori Le Pen i ne zadržava se dugo na floskulama. “Ono što upravo doživljavamo je kraj jednog svijeta i početak novoga”, kaže ova Francuskinja. Prvi “veliki udarac” starom poretku bio je Brexit, konstatira, drugi izbor Donalda Trumpa. “2017. će biti godina u kojoj će se narodi evropskog kontinenta probuditi, to je neizbježno.” uspon desnice je, zaključuje, odgovor građana na “diktat liberalnih elita”, a EU naziva “tiranijom”.
Nizozemac Wilders se nadovezuje i koncentrira se, prije svega, na kritiku islama i doseljavanje: “Ljudi su siti toga da ih se zamajava s pričama o vrlom svijetu ravnopravnih kultura”. Plavokose žene je, kaže, počelo biti strah pokazivati svoju boju kose. “Historija traži od nas da spasimo Evropu”, rekao je nizozemski desničar zaključujući kako su on i njegovi politički istomišljenici svjetlo na kraju tunela: “Frauke umjesto Angele!”
I Italijan Salvini i glavni sekretar austrijskog FPÖ-a Vilimsky nailaze na oduševljeni prijem u sali u Koblenzu. Ovaj potonji je, kaže, sretan što može govoriti pred “kultiviranom” publikom. Marine Le Pen on već vidi kao francusku predsjednicu, a Frauke Petry kao buduću njemačku kancelarku. One su, konstatira, “apologeti novoga doba koje sada počinje”.
Sigurno nije slučajnost da je održavanje kongresa evropskih desničara terminirano tačno na dan nakon inauguracije Donalda Trumpa za američkog predsjednika. Niti jedan govornik kongresa u Koblenzu ne propušta priliku čestitati velikom uzoru s druge strane Atlantika. Njihov cilj je ostvariti ono što je njemu već pošlo za rukom. Doći na vlast u svojim zemljama.
(155)
