Vukić je u više navrata ponavljao da NDH nije bila protiv Srba, nego je u logore dovodila zarobljene komunističke pobunjenike sa Kozare.
Igor Vukić publicista iz Hrvatske, apologeta Nezavisne Države Hrvatske, autor revizionističke knjige “Radni logor Jasenovac” u kojoj je negirao zločinački karakter tog monstruznog logora smrti, gostovao je na srbijanskoj televiziji “Happy” gdje mu je sugovornik bio Vojislav Šešelj, ratni zločinac osuđen na desetogodišnju zatvorsku kaznu pred Tribunalom u Haagu.
Voditelj ove emisije Milomir Marić pohvalio se da je Vukić, kojem nije dopuišteno javno nastupanje i širenje mržnje u medijima u Hrvatskoj, dobio priliku da usred Beograda na televiziji sa nacionalnom frekvencijom iznese svoje odvratne “stavove” i skandalozna “otkrića”.
Ovaj razgovor protekao je uz napadno, a neukusno uvažavanje dvojice “naučnika”, revizionista i falcifikatora istorijskih činjenica Vukića i Šešelja, svojevrsnu “nekulturu dijaloga” u kojoj su i jedan i drugi veličali zločinačke režime i vojske, ustaše i četnike.
Vukić je u između ostalog za jednog ustaškog krvnika iz Jasenovca kazao da je samo verbalno podržavao i podsticao zločine, baš kao što je i Šešelj početkom 90-ih govorom mržnje podsticao na ubistva i progone.
“Ja jesam poticao na ubistva i zločine, ali to nije krivično djelo”, odgovorio je Šešelj sa čime se njegov hrvatski sugovornik složio.
Vukić je u više navrata ponavljao da NDH nije bila protiv Srba, nego je u logore dovodila zarobljene komunističke pobunjenike sa Kozare. “Pop Momilo Đujić koji je vama dao titulu vojvode imao je komandu u Kninu i nije imao problema sa vlastima NDH”, kazao je on. “Knin je bio u talijanskoj okupacionoj zoni a i Đujićeve četnike su štitili Talijani”, odgovorio mu je Šešelj.
Hrvatski publicista je ponavljao ključnu tezu svojih knjiga-da je Nezavisna Država Hrvatska bila pravna država i da je i Jasenovac formiran u skladu sa zakonom i da je bio “radni logor” u kojem su se poštovala ljudska prava, a logoraši imali dobar tretman, pa čak i primali plaću za poslove koje su radili. Broj žrtava u Jasenvcu nije veći od 1.200, ponovio je svoju od ranije poznatu tezu.
Vojislav Šešelj se usprotivio toj tvrdnji podsjetivši da je zloglasni ustaški zlikovac Maks Luburić u Sarajevu tokom fašističke okupacije mučio i ubijao ljude, vješao ih po gradskim parkovima.
“Ljudi su u Sarajevu vješani po parkovima bez ikakvih suđenja”, kazao je četnički vojvoda.
“To nije istina”, pobunio se Vukić, “sudovi u Nezavosnoj državi Hrvatskoj su bili neporedivo profesionalniji i nezavisniji od onog suda koji je Vas osudio u Sarajevu”. Vojvoda Šešelj nije odgovorio, pa se moglo zaključiti da je saglasan.
Kao što je poznato, Vojislav Šešelj je pred sarajevski sudom sredinom 80-ih godina prošlog vijeka osuđen na osam godina zatvora zbog širenja vjerske i nacionalne mržnje i pozivanja na rušenje ustavnog poretka.
(“SB”)
(979)
